در بحث هدفمندی شعار «قیمت‌ها را اصلاح کنید، اقتصاد به تعادل می‌رسد» شعار اقتصاددانان نئوکلاسیک است که همه عوامل تغییر در یک جامعه را تنها به اصلاح نظام قیمت‌ها تقلیل داده‌اند. اعتقاد اصلی در پس این شعار این است که یک سازوکار خود تنظیمی در جامعه وجود دارد و آن انگیزه کسب نفع شخصی در همه افراد است و قیمت‌ها علائم راهنما برای تنظیم کنش‌ها و واکنش‌های فعالین اقتصادی هستند که موجب بروز تعادل در طرف‌های عرضه و تقاضا در اقتصاد می‌شوند. در پی ایجاد تعادل در بازارها دلیلی برای تغییر در این تعادل و بروز عدم تعادل وجود نخواهد داشت و اصلاحات بعدی قیمت‌ها موجب تعادل‌های بعدی خواهد شد.

 با این منطق آزادسازی قیمت‌ها ضرورت برقراری تعادل‌های اقتصادی و به‌دنبال آن تخصیص بهینه منابع کمیاب رخ خواهد داد. اما تجربه بسیاری از کشورها از جمله تجربه خود جامعه ما بر کاستی‌های جدی این تفکر تاکید دارند. از سال 1368 تا امروز قیمت دلار از 70 ریال به چهار هزار تومان هم رسید اما نه‌تنها هیچ‌یک از تعادل‌های وعده داده شده در اقتصاد ایران تحقق پیدا نکرد بلکه عدم تعادل‌های اقتصادی گسترده‌تر و عمیق‌تر شدند. با شعار اصلاح قیمت حامل‌های انرژی- و با هدف جلوگیری از قاچاق مواد سوختی و توزیع عادلانه یارانه‌های انرژی که دو مشکل برآمده از دخالت دولت در قیمت‌گذاری بوده‌اند- طرح موسوم به هدفمندی یارانه‌ها با هدف آزادسازی قیمت‌ها به تصویب رسید.

 با شروع اجرای این طرح قیمت هر لیتر بنزین از 100 به 400 تومان و درنهایت به هزار تومان افزایش پیدا كرد که امروز با کاهش قیمت نفت تقریبا بنزین مصرفی در ایران به قیمت جهانی محاسبه می‌شود اما یادمان نرفته که پس از گذشت 2 سال از اجرای این طرح این قیمت به حدود هر لیتر 11 سنت کاهش یافت و قاچاق مواد سوختی به شکلی بی سابقه اوج گرفت. بر همین اساس و با در نظرگرفتن قیمت فعلی بنزین در بازار جهانی و همچنین لحاظ کردن شرایط اقتصادی ایران می‌توان گفت که افزایش مجدد قیمت حامل‌های انرژی نه تنها به شعله ورتر شدن تورم و آسیب‌های جبران‌ناپذیر به بخش واقعی اقتصاد یا همان تولید و گسترش نابرابری در کشور منجر خواهد شد بلكه برقراری تعادل نیز بسیار دشوار خواهد شد. به‌عبارت دیگر دولت برای برون‌رفت از شرایط فعلی و رهایی از پرداخت نقدی یارانه باید سناریو مشخصی برای حذف یارانه نقدی از چرخه اقتصاد داشته باشد و تا اطلاع ثانوی به فکر بیدار کردن غول تورم نباشد.